تعارض عاملی تسریع کننده در بروز خلاقیت کارکنان
تعارض جزئی لاینفک از زندگی انسان است. مروری گذرا و سطحی بر رویدادهای تاریخی وقایع مهم جاری وفرآورده های فرهنگی(قصه، رمان، سرگذشت، فیلم و. …) که بین گوشه هایی از واقعیت های زندگی اجتماعی هستند نشان می دهد که چگونگی تعارض یکی ازمهم ترین و برجسته ترین وجوه زندگی را تشکیل می دهد بنابراین اگر عده ای معتقدند که تعارض موضوعی است که فکر انسان را بیش ازهر چیز دیگری به جز خدا و عشق به خود مشغول کرده است ادعای پوچ و بیهوده نکرده اند. به عبارت دیگر یکی از مسائل اساسیمدیریت سازمان ها رویاروی با تفاوت ها و اختلافات سازمان است که هر مدیر وقت قابل ملاحظه ای برای حل آن اختصاص می دهدضرورت وجود تضاد و تناقض درست مثل ضرورت وجود هواست باید به آن ساخت و زندگی کرد نه اینکه آن را کنار گذاشت. استفادهموثر از تعارض مستلزم شناخت و درک کامل ماهیت آن و هم چنین عوامل ایجاد کننده و مهارت در اداره و کنترل آن است. البته امروزه بهعنوان یکی از مهم ترین مهارت های مدیریت به شمار می آید. توانایی برخورد با تعارض و اداره آن در موفقیت مدیریت سازمان ها نقشارزنده ای دارد. اگر تعارض ها سازنده باشند موجب بروز افکارنو و خلاق می شوند. و در زمینه تغییر و نو آوری و تحول سازنده را درسازمان فراهم می سازند و در نهایت به مدیریت کمک می کند تا به اهداف سازمانی خویش نائل آید. از سوی جوامعی که بتواند خلاقیترا در سازمان ها احیاء و شکوفا سازند می توانند رشد و شکوفائی را برای آنها انتظار داشت و بر عکس به هر میزان که خلاقیت پرورشنیابد رکود علمی صنعتی و فرهنگی را باید برای آنها متصور شد