مالکیت معنوی از دیدگاه فقه امامیه وحقوق ایران |انجام پایان نامه، تحلیل آماری، چاپ کتاب. کاملاً تضمینی |

مالکیت معنوی از دیدگاه فقه امامیه وحقوق ایران

حقوق مالکیت معنوی، عمدتاً به موضوعاتی می‌پردازد که زاییده فکر و اندیشه انسان است و مرتبط با آفرینش‌های ذهنی اوست. به‌بیان‌دیگر، موضوع این مالکیت ذاتاً غیرقابل لمس و عبارت از وجهی از دانش و اطلاعاتی است که در محصولات فیزیکی یا روند تولید آن‌ها تجلی‌یافته است. حقوق مالکیت معنوی یا فکری امروزه اهمیت زیادی یافته به‌گونه‌ای که در دانشگاه‌های جهان جایی را به خود اختصاص داده و به دلیل ارزش و مالیت زیاد آن درآمدهای سرشاری را عاید دولت‌ها می‌کند. حقوق معنوی پدیدآورندگان به جهت داشتن مبانی محکم فطری و اخلاقی، در عهد باستان و تمدن‌های چین، روم، یونان، ایران باستانی و دوران قرون‌وسطی، جدید، تمدن اسلامی و دوران اخیر (ایران معاصر) مشروعیت داشته است. لیکن به حقوق مادی آثار توجه چندانی نمی‌شد، و این به خاطر مقرون‌به‌صرفه نبودن استیفای این حقوق توسط پدیدآورندگان آثار بوده است. پس از اختراع ماشین بخار، تلفن و… حقوق مادی و معنوی اختراعات که سود سرشاری را عایدشان می‌کرد موردتوجه قرار گرفت. شرع مقدس اسلام برای آثار و تألیفات محدثین و مؤلفین اهمیت زیادی قائل است، هرچند نمی‌توان به‌روشنی حقوق مادی مؤلفین را استنباط نمود. لیکن رعایت حقوق معنوی به‌صراحت در آثار آمده است. که در این تحقیق، به بیان حکام و مقررات مربوط به مالکیت معنوی، عناصر و اوصاف مالکیت معنوی، اقسام مالکیت معنوی، مفهوم مالکیت معنوی از دیدگاه فقها، تبیین حقوق مالکیت معنوی در فقه، احکام و مقررات مربوط به مالکیت معنوی می‌پردازد. نتیجه گیری کلی که از بحث شد این است که حقوق مالکیت معنوی و تولید آثار فکری به‌عنوان یک کار و منفعت ارزش مالی فراوان دارد  و به دلیل مبتلا به‌واقع شدن آن در دنیای امروز و حمایت قوانین و پیمان‌های متعدد در مورد این حقوق، امروزه توجه حقوقدانان و فقهای اسلامی- اعم از شیعه و اهل سنت را به خود جلب کرده است.

واژه‌های کلیدی: مالکیت معنوی، فقه، حقوق، فقه امامیه، مالکیت