منشور اخلاق پزشکی در فقه امامیه و حقوق و نقش آن در کاهش تخلفات
هدف عمده پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اخلاق پزشکی از منظر فقه امامیه و حقوق و تأثیر آن بر کاهش تخلفات پزشکی در بیمارستان امام رضا بجنورد میباشد. بدینصورت پرسشنامهای طراحی گردید. بعد از اینکه پایایی و روایی آن مورد بررسی و تائید قرار گرفت، پرسشنامه بین ۴۰ نفر از پزشکان شاغل در بخش زنان، اطفال، اورژانس، جراحی داخلی، ارتوپدی، سی. سی. یو، آی.سی یو که بهصورت تصادفی انتخاب شد، توزیع گردید. یافتههای بهدستآمده از پرسشنامه با نرمافزار SPSS موردبررسی قرار گرفت و نتایج آن بیانشده است. در جهت تحلیل دادههای آماری، از روشهای توصیفی و استنباطی استفاده شده است. فرضیههای ما در این پژوهش مورد تائید قرار گرفتند که با ارائه نتایج حاصله بهصورت جدول بیانشدهاند. نتایج حاصله نشان داد که سهم نسبی متغیر های مستقل؛ احترام به حقوق بیمار، احترام به همکاران تیم درمانی، تعهد به راز داری، تعهد به عدالت، ارتقا کیفیت مراقبت از بیمار و وظیفه شناسی، در کاهش تخلفات پزشکی تأثیر دارد که این رابطه در سطح آلفای ۰.۰۱ معنیدار است. در این پژوهش سعی شده رابطه بین اخلاق پزشکی از منظر فقه امامیه و حقوق و تأثیر آن بر کاهش تخلفات پزشکی مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
مقدمه
اخلاق پزشکی مجموعه آیینها، آداب پسندیده و اعمال نکوهیدهای است که پزشکان باید آنها را رعایت، یا از آنها پرهیز کنند؛ بنابراین، ماهیت پزشکی پرهیزکاری است و اخلاق پزشکی در حقیقت نوعی امربهمعروف و نهی از منکر در علم پزشکی است یعنی امر به داشتن رفتار و کردار پسندیده و نهی از اعمال ناصواب و ناپسند؛ امر به وقار، انصاف، پاکچشمی، پاکدامنی، دلسوزی، مهربانی، صمیمیت، شکیبایی، همدردی با مردم و بیماران، رازداری، امانت و صداقت، مطالعه و نهی از بیمسئولیتی پزشک در قبال بیماران و جامعه، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی، انتخاب دوستان نامناسب…
علمی پژوهشی فرمت: ورد صفحات: ۲۰