هوش مصنوعی و سیستم های خبره:
تلاش در راه برخوردار نمودن رایانه از تواناییهای شناخت و تقلید جنبههای هوشی انسان از دهه ۱۹۵۰ میلادی آغاز شده است. در سال ۱۹۵۶ میلادی، گروهی از دانشمندان از جمله ماروین مینسکی (از دانشگاه فنی ماساچوست)، کلود شانن (از آزمایشگاه نامدار بل) و جان مک کارتی (از دانشگاه دارت موت) همایشی در دارت موت کانادا برگزار نمودند تا در این زمینه به گفتگو بپردازند. جان مک کارتی دانشیار کرسی ریاضی دانشگاه و میزبان همایش، عنوان «پهوش مصنوعی» را بر این نشست نهاد. از آن زمان تاکنون میان دانشمندان و خبرگان آگاه همچنان بحث در مفهوم هوش مصنوعی جریان دارد.هوش مصنوعی را کوششهایی تعریف میکنند که در پی ساختن نظامهای رایانه ای (سختافزار و نرمافزار) است که رفتاری انسانوار داشته باشند. چنین نظامهایی توان یادگیری زبانهای طبیعی، انجام وظیفههای انسانی به صورت آدمواره (ربات) و رقابت با خبرگی و توان تصمیمگیری انسان را دارند.یک سیستم هوش مصنوعی به راستی نه مصنوعی و نه هوشمند است. بلکه دستگاهی است هدفگرا که مشکل را به روش مصنوعی حل میکند این سیستمها بر پایه دانش، تجربه و الگوهای استدلایی انسان بوجود آمدهاند.سیستمهای هوش مصنوعی مانند کتاب با دیگر آثار فکری انسان میباشند، تا زمانی که نوشته نشوند معلوماتی در خود ندارند. پس از آماده شدن نیز نمیتوانند چیزی تازه بسازند و یا راه حل نوینی ابداع کنند. سیستمهای هوشمند، تنها و تواناییهای کارشناسان را بالا میبرند و هرگز نمیتوانند جانشین آنها شوند. این سیستمها فاقد عقل سلیم هستند.برای شناخت هوش مصنوعی شایسته است تا تفاوت آن را با هوش انسانی به خوبی بدانیم.مغز انسان از میلیاردها سلول یا رشته عصبی بوجود آمده است و این سلولها به صورت پیچیدهای به یکدیگر متصلند. شبیه سازی مغز انسان میتواند از طریق سختافزار یا نرمافزار انجام بگیرد. تحقیقات اولیه نشان داده است شبیه سازی مغز، کاری مکانیکی و ساده میباشد. برای مثال، یک کرم دارای چند شبکه عصبی است، یک حشره حدود یک میلیون رشته عصبی دارد و مغز انسان از هزاران میلیارد رشته عصبی درست شده است. با تمرکز و اتصال رشتههای عصبی مصنوعی میتوان واحد هوش مصنوعی را درست کرد.هوش انسانی بسیار پیچیدهتر و گستردهتر از سیستمهای رایانهای است و توانمندیهای برجستهای مانند؛ استدلال، رفتار، مقایسه، آفرینش و بکار بستن مفهومها را دارد.هوش انسانی توان ایجاد ارتباط میان موضوعها و قیاس و نمونه سازیهای تازه را دارد. انسان همواره قانونهای تازهای میسازد و یا قانون پیشین را در موارد تازه بکار میگیرد. توانایی بشر در ایجاد مفهومهای گوناگون در دنیای پیرامون خود، از ویژگیهای دیگر اوست. مفهومهای گستردهای همچون روابط علت و معلولی، رمان و یامفهومهای سادهتری مانند گزینش وعدههای خوراک (صبحانه، ناهار و شام) را انسان ایجاد کرده است. اندیشیدن در این مفهومها و بکاربستن آنها، ویژه رفتار هوشمندانه انسان است.
2 دیدگاه
حسن محمدی
سلام. اطلاعاتتتون نسبتن جامع بود ولی کاش مینوشتید مقاله کجا و توسط چه کسی پذیرش شده؟
ممنونم
پژوهش برتر
سلا. بعد از دانلود دقیقا مشخص شده