پروپوزال بررسی حقوق عابر پیاده در فقه امامیه | انجام پایان نامه ، تحلیل آماری ، چاپ کتاب. کاملاً تضمینی |

پروپوزال بررسی حقوق عابر پیاده در فقه امامیه

از زمانی که پدیده وسایل موتوری در زندگی انسان‌ها ظاهر شد، قوانین عابر پیاده و سواره در خصوص دیات بیشتر موردتوجه قرار گرفت، اما به دلیل شرایط پیشین، آن قوانین بیشتر در جهت رعایت حقوق و عابر پیاده بود و بیشتر قوانین، برای ایجاد محدودیت درحرکت راننده وضع می‌شدند، اما امروزه که بهره‌گیری از بزرگ‌راه‌ها و سرعت بخشیدن به امور اجتناب‌ناپذیر است، به دلیل نقایص قوانین گذشته، لازم است برای عابران پیاده، قوانین دیگری وضع شود. شهرها، اغلب شامل شبکه پیچیده‌ای از راه‌ها، خیابان‌ها و پیاده‌روها می‌باشند، ایجاد هرگونه چالش برای افراد پیاده، باعث بروز معضلات زیادی در جهت رسیدن آن‌ها به مقصدشان می‌شود. تجربه نشان می‌دهد اگر مردم با مشکلی در مسیرهای عابر پیاده مواجهه شوند، از گذراندن وقت در این مسیرها در شهر ناامید می‌شوند و امکان حضور آن‌ها در این فضاها کم می‌شود. پیاده‌روها نیز همانند بسیاری از جنبه‌های زندگی شهری، دارای ساختار اجتماعی و فیزیکی خاص خود هستند. در کشورهای گوناگون، تلاش‌های زیادی در سطوح متفاوت برنامه‌ریزی شهری برای تشویق و تسهیل حرکت در پیاده‌روها صورت می‌گیرد و حمایت‌های دولتی و شهرداری‌ها در این زمینه سهم بسزایی دارند. آن‌چنان‌که بسیاری از شهرها به تدوین برنامه‌ها و چشم اندازهای توسعۀ شبکه‌های پیاده در مقیاس‌های زمانی متفاوت و به‌ویژه با چشم‌انداز قرن بیست و یکم همت گماشته‌اند (نصیری،۱۳۹۰: ۱۴). شبکه معابر دسترسی، اثر زندگی بخشی در کالبد شهر دارد. لیکن دیده می‌شود که در شهرهای حاضر که به‌تمام‌معنا مسخر وسایل نقلیه و چیرگی آن بر انسان شده‌اند، پیاده‌روی مورد کم‌توجه‌ی قرار می‌گیرد و پیاده‌ها همواره در معرض آسیب و مخاطره جانی و مالی به سر می‌برند. به عبارت بهتر حرکت پیاده از دو جنبه اصلی(به‌عنوان رکنی از سیستم حمل‌ونقل درون‌شهری و به‌عنوان فضایی برای ارتباطات و برخوردهای رودرروی اجتماعی)، نه‌تنها منزلتی نیافته است بلکه در زمان حاضر جایگاه چنان ناچیز دارد که حتی به عادی‌ترین حالت خود به‌عنوان سیستمی از حمل‌ونقل شهری نیز سهمی پیدا نکرده و این‌گونه است که پیاده حقوق خود را پایمال‌شده می‌یابد (رفیعیان و همکاران، ۱۳۹۰: ۴).