پروپوزال رابطه سبک های فرزندپروری و جو عاطفی خانواده با میزان تاب‌آوری دانش آموزان پسر | انجام پایان نامه ، تحلیل آماری ، چاپ کتاب. کاملاً تضمینی |

پروپوزال رابطه سبک های فرزندپروری و جو عاطفی خانواده با میزان تاب‌آوری دانش آموزان پسر 

خانواده اولین و بنیادی‌ترین نهادی است که در شکل‌گیری شخصیت انسان نقش اساسی دارد. انسان زندگی خود را از خانواده شروع می‌کند و خمیرمایه شخصیت او در آنجا سرشته شده، ارزش‌ها و معیارهای فکری او پایه‌گذاری می‌شود. این تأثیرات اولیه در رفتارها، ارتباطات فرد با دیگران و سازگاری با محیط اطراف در آینده و روی‌هم‌رفته در کل زندگی‌اش نقش تعیین‌کننده دارد. مفهوم تاب‌آوری مبتنی بر این نظریه است که باوجود آن که برخی از افراد با عوامل خطر متعددی روبرو می‌شوند و درنتیجه احتمال بروز یک اختلال در آن‌ها بیش‌تر است ولی دچار آن اختلال نمی‌شوند. برخی از محققین معتقدند که به وجود آمدن تاب‌آوری ناشی از عواملی است که همانند یک سپر بلا افراد در معرض خطر را در برابر آثار سوء مواجهه با عوامل خطر محافظت می‌کنند.  

تاب‌آوری ازجمله راهبردهای مقابله‌ای است که به فرد کمک می‌کند تا با شرایط استرس‌زا روبه‌رو شده و از اختلالات بیماری‌زا نجات یابد. تاب‌آوری به‌عنوان عاملی برای سازگاری موفقیت‌آمیز با تغییرات و توانایی مقاومت در برابر مشکلات شناخته‌شده است. تاب‌آوری به فرد این امکان را می‌دهد که بتواند از مهارت سازگارانه خود سود جسته و شرایط استرس‌زا را به فرصتی برای یادگیری و رشد تبدیل کند و با تمرکز بر مشکل استرس را در فرد، کنترل کند. تاب‌آوری تنها روش سازگاری با استرس،  نیست، بلکه به معنی بهبود، انعطاف‌پذیری و برگشت به حالت اول می‌باشد. در تاب‌آوری مقوله‌های تحمل، بهبودی و انعطاف‌پذیری مستتر است. شخص تاب آور با استرس‌ها، چالش‌ها و حوادث زندگی خود روبه‌رو شده و همچنین حضور فعالانه در محیط زندگی خود دارد. تاب‌آوری به نحوی سطوح استرس و ناتوانی را در شرایط استرس‌زا تعدیل می‌کند و در واقع فرایند پویای انطباق و سازگاری مثبت با تجارب تلخ و ناگوار در زندگی می‌باشد. می‌توان گفت تاب‌آوری باعث ارتقای مهارت حل مسئله در افراد می‌شود.