نقش سرمایه اجتماعی در یادگیری سازمانی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی
در سال های اخیر اهمیت سرمایه اجتماعی به مثابه یک دارایی نامشهود سازمانی، مورد توجه علاقه مندان مباحث سازمان و مدیریت قرار گرفته است. پرداختن اغلب محققان به این مقوله و نیز شواهد کمی، بیانگر نقش انکار ناپذیر سرمایه اجتماعی در موفقیت سازما ن هایی است که می خواهند در محیط های متلاطم امروزی به موجودیت خود ادامه دهند. امروزه سرمایه اجتماعی ستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت قلمداد می شود. مدیران و کسانی که بتوانند در سازمان سرمایه اجتماعی ایجاد کنند راه کامیابی شغلی و سازمانی خود را هموار می سازند. میتوان گفت سرمایه اجتماعی پدیده ای مدیریت پذیر است به این معنا که می توان آن را براساس سیاست گذاری ها در حوزه های مشخص از سازمان بازسازی یا به فرایند شکل گیری آن کمک نمود (نصر اصفهانی، ۱۳۹۰). سرمایه اجتماعی دارای اشکال بسیاری از پیوندهای اجتماعی است که روابط میان افراد را متأثر از خود ساخته و به حصول اهداف شبکه کمک می کند (محمد ۲۰۱۱،۲۶،۳) تغییرات پرشتاب محیطی، فناوری اطلاعات، نیازهای رو به رشد به اطلاعات و اموزش، نیازهای فزآینده به نواوری خلاقیت و ضرورت پیشرفت مداوم سازمان ایجاب می کند که رهبران سازمان ها، یادگیری سازمانی را به منزله یک منبع ارزشمند سازمانی مورد توجه قرار دهند (رحمانپور، ۱۳۸۲، ص ۸۰). در سال های اخیر اهمیت مطالعه و تحلیل یادگیری سازمانی افزایش یافته است و پژوهشگران مختلف از دیدگاه های متفاوتی به تحلیل آن پرداخته اند. یادگیری به عنوان منشاء کسب امتیاز در رقابت های تجاری تلقی می شود. پیتر دراکر اندیشمند برجسته مدیریت معتقد است که کلید موفقیت های سازمانی یادگیری و کاربرد دانش است زیرا ارزش از طریق نوآوری و تولید ایجاد می شود و هر دو در گرو به کار گیری دانش است.
پروپوزال دفاع شده رشته: مدیریت تایید ایرانداک: دارد سال دفاع: ۱۳۹۴ دفاع پایان نامه: انجام شده صفحات:۱۱ مقطع: کارشناسی ارشد